W oczach konsumentów wiedza o tym, co jeść, a czego nie, jest myląca, a informacje różnią się z dnia na dzień. Informacje na temat włączania ziaren do diety są tego najlepszym przykładem, ponieważ zalecenia żywieniowe wydają się ciągle zmieniać się w zależności od źródła.
Wiele nowych planów diety, książek żywieniowych i mitów krążyło w ostatnich latach, wskazując na korzyści płynące z niskiego lub bezwęglowego, bez zboża lub bezglutenowego stylu życia, ale zazwyczaj informacje te pochodzą z niewielu dowodów naukowych na ich poparcie. Pracownicy służby zdrowia i eksperci ds. żywienia mają trudne zadanie przetłumaczenia dowodów naukowych na konsumentów, tak aby byli oni w stanie dokonywać jak najbardziej świadomych i zdrowych wyborów. Jeśli chodzi o zboża, to szczególnie ważne jest, aby konsumenci zrozumieli całą historię.
Definicja produktu pełnoziarnistego
Jeśli mamy mówić o ziarnach, nie ma lepszego miejsca na początek niż w przypadku całych ziaren. Ale czym dokładnie jest całe ziarno? Z definicji zboże pełnoziarniste składa się z całego ziarna, czyli jądra. Jądro, składa się z trzech części: otrębów, kiełków i bielma. Według dr Julie Jones, wybitnej badaczki i emerytowanej profesor na Wydziale Rodziny, Konsumentów i Nauk Żywieniowych na Uniwersytecie St Catherine w St Paul, MN, "niektórzy zakładają, że ziarno nie może być złamane, innymi słowy dosłownie "całe", ale w terminologii żywności zboże może być mielone, kruszone, płatkowane, podgrzewane lub w inny sposób przetwarzane na jadalną żywność".
Wiele osób zakłada również, że nazwa, kolor, tekstura lub zawartość błonnika wskazuje na produkt pełnoziarnisty, ale nie zawsze tak może być. Na przykład, produkty pełnoziarniste mogą być wykonane z białej mąki pełnoziarnistej. I odwrotnie, niektóre produkty mają kolor ciemnobrązowy, ale nie zawsze można je zaklasyfikować jako produkty pełnoziarniste. Tego typu produkty pojawiają się coraz częściej na półkach supermarketów, dlatego też konsumenci powinni być ostrożni, ponieważ informacje na etykiecie mogą pomóc w potwierdzeniu, że dany produkt jest źródłem pełnego ziarna.
Korzyści z całych ziaren
Wytyczne żywieniowe dla Amerykanów z 2010 roku zalecają spożycie co najmniej 48 gramów całych ziaren. Może się to wydawać trudne, ale należy pamiętać, że jedna kromka chleba w 100% pełnoziarnistego zawiera 16 gramów całych ziaren. Jeśli wybierzesz 100% chleba pełnoziarnistego na kanapce w porze lunchu, to już dwie trzecie drogi do osiągnięcia swojego codziennego celu. Dodając rano do kubka pełnoziarnistego zboża i/lub dwie porcje pełnoziarnistego makaronu podczas kolacji, Twój dzienny cel pełnoziarnisty może być łatwiejszy do osiągnięcia niż Ci się wydaje.
Nie tylko Wytyczne Dietetyczne mówią nam, że spożywanie całych ziaren jest korzystne. Wyniki licznych badań konsekwentnie wskazują, że u osób z trzema lub większą liczbą porcji pokarmów pełnoziarnistych dziennie ryzyko zachorowania na choroby miażdżycowe układu sercowo-naczyniowego jest o 20 do 30 procent niższe niż u osób z mniejszym spożyciem pokarmów pełnoziarnistych. Naukowcy zaobserwowali również, że diety bogate w pokarmy pełnoziarniste mają tendencję do obniżania poziomu cholesterolu LDL (cholesterol "zły"), trójglicerydów i ciśnienia krwi oraz zwiększania poziomu cholesterolu HDL (cholesterol "dobry").
Całe ziarna i błonnik
Amerykanie nie jedzą wystarczająco dużo błonnika. Instytut Medycyny (IOM) zaleca, aby dorośli mężczyźni spożywali 38 gramów, a dorosłe kobiety 25 gramów błonnika dziennie. Dowody sugerują, że spożywanie błonnika z całych produktów spożywczych chroni przed chorobami układu krążenia, otyłością i cukrzycą typu 2 i jest niezbędne dla optymalnego zdrowia trawiennego. Jednak obecnie mniej niż 5% populacji spełnia wymogi dotyczące zawartości błonnika pokarmowego. Co dziwne, 80% konsumentów uważa, że codziennie otrzymuje wystarczającą ilość błonnika, jednak dane z Narodowego Badania Zdrowia i Żywienia (NHANES) z lat 2009-2010 pokazują, że mediana spożycia dla osób powyżej 2 roku życia wynosi tylko 16,2 grama dziennie. Oczywiste jest, że potrzebna jest dodatkowa edukacja żywieniowa dotycząca źródeł błonnika.
Niestety, wielu konsumentów jest źle poinformowanych o źródłach błonnika pokarmowego i polega wyłącznie na całych ziarnach, aby zaspokoić swoje potrzeby. Chociaż pełnoziarniste produkty są ważnym źródłem błonnika pokarmowego, to jednak pełnoziarniste produkty i błonnik nie są jego synonimami. Należy pamiętać, że aby zaspokoić zalecane dzienne spożycie błonnika pokarmowego, konsumenci muszą wybierać zróżnicowaną dietę bogatą we wszystkie rodzaje ziaren, owoców, warzyw i fasoli - oczywiście przy zachowaniu indywidualnych potrzeb kalorycznych w zakresie kontroli wagi.
W przeciwieństwie do tytułu tego bloga, jest to tylko mały kawałek układanki z informacjami o całych ziarnach. Aby zwiększyć spożycie całych ziaren w diecie, konsumenci muszą być w stanie najpierw zdefiniować, zidentyfikować i zrozumieć korzyści płynące z całych ziaren, zanim będą mogli wdrożyć tę wiedzę, aby wpłynąć na zmianę zachowań. Mamy wiele do zyskania na ziarnach i musimy rozpowszechniać całą tę wiedzę.
